askımızı oldurmeyelim pantu

Gecen gun isten eve donerken,genellikle kitap okudugum halde o gun canim kitap okumak istemedi ve bende camdan disari bakmaya basladim, aslinda gorduklerim hep ayniydi,tanidik evler,tanidik agaclar ve dukkanlar... sonra birden yoldan gecen araclarin icine bakmaya basladim.Aslinda onlarda tanidikti aracin icindeki insanlar genellikle yola bakiyorlardi ve birden bir sey fark ettim. Yanimdan gecen araclarin icindeki insanlarin cogu sadece disariya bakiyordu, sofor koltugunda oturan adam sola bakarken yanindaki kadin da saga bakiyordu, arka koltukta da, ya cocuk ya da esyalar oluyordu ve bu insanlarin yaslari orta yas civariydi yani evliydiler ya da uzun suredir birlikteydiler, diger taraftan birbirlerine bakarak ve konusarak seyahat edenlerin ise ya flort eden ya da nisanli belki de yeni evli ciftler oldugu anlasiliyordu. Iste o an kafamda bir simsek cakti ve o gunden sonra kitap okumayi birakip hep yolda yanimdan gecenlere bakarak tahmin etmeye calistim, kimler evli ya da
uzun sureli beraberlik yasiyor, kimler daha isin basinda.

Lutfen sizde yoldayken bir bakin, seyahat ederken onune ya da camdan disari bakarak gidenlerin cogu evli, ama konusarak ve birbirlerine bakarak gidenlerin cogu bekar ve isin daha cok basinda.

O zaman anladim ki, aski evlilik oldurmuyor aski uzun sureli beraberlikler ve yasanan monoton heyecansiz birliktelikler olduruyor, iste o zaman kendi beraberligime disaridan bakmaya calistim ve ne gordum dersiniz. Hayatin akisina kapilmis, evden ise, isten eve kosusturan, hayatinda yeni hic bir heyecani olmayan ve cok uzun suredir gercekten dolu dolu sohbet etmeyen, sadece cocuktan, isten ve sikintilardan konusan, aksam yemekten sonra televizyon karsisina gecen ve kanepede (ayri ayri kanepelerde) uzanan bir cift gordum.

O gun kapildigim dehseti anlatmam oldukca guc, bize ne olmustu, her seyi unuttugumuz, beraber olabilmek icin butun zorluklarina katlandigimiz beraberligimize ne olmustu?
Yasadigimiz heyecan nereye gitmisti?
Nasil bitmisti ve biz farkina varamamistik?

Sonra cevreme baktim ve diger ciftlerinde bizim gibi oldugunu gordum.Isin komik yani insanlar bu hale gelirken, fark etmiyorlardi ve baskasinin hayatinin bu hale geldigini anlattiginizda "vah vah" diyorlardi, oysa onlarda ayni durumdaydilar, sadece oyle bir sey yokmus gibi davraniyorlardi. Herkes bir baskasinin hayatina imrenir, Internet te chatleserek kaybettigi bu heyecani bulmaya calisir bir hale gelmisti. Birden esimin de evdeyken cogu zaman nete girdigini fark ettim,ve gordum ki ben onu ve ayni sekilde o beni sadece esi olarak gormeye baslamisti, iste o gun bu gidise bir dur demeye karar verdim.

Ama ne yapabilirdim, bununla ilgili dergilerde pek cok yazi oldugunu fark ettim, itiraf etmeliyim yapilan onerilerin pek cogu uygulamada problem olan maddelerdi, ayrica onlari yaparsam baskasinin elbisesini giymis gibi olacaktim,ben kendi cozumlerimi bulmak istiyordum. Onlarinda verdigi ogutleri baz alarak,oturdum ve kendimce bir acil durum plani cikardim ve uygulamaya basladim.

Oncelikle esimle birlikte cocugumuz olmadan bas basa yemege ciktik, itiraf ediyorum ilk denememiz biraz zor oldu, cunku eskisi gibi konusacak konu bollugu yoktu, isten gucten ve cocuktan bahsetmemeye karar vermistik, evde daha az tv seyretmeye onun yerine muzik esliginde sohbetler yapmaya basladik ve en onemlisi birbirimize karsi cok acik olduk, sohbetten sikilan bunu digerini kirmadan soyluyordu, aramizda zorlama olmamasina dikkat ettik.

Bas basa sinemaya gittik ve bunu yillar sonra yaptigimizi fark ettik, birbirimize telefondan mesajlar cektik, icimizden geldigi an ve geldigi gibi olmasina ozen gosterdik ve birbirimiz icin kendimize ozen gosterdik, hafta sonlari ben esofmanlarimi uzerimden cikardim, daha ozenli giyindim, tipki flort ederken esimin beni ziyarete geldigi gunlerdeki gibi, esimde hafta sonlari tiras oldu, daha ozenli giyindi, deniz kiyisinda hafta sonu yuruyusleri yaptik,pamuk helva yedik ve sohbet ettik.

Kisacasi, esimi sadece esim olarak degil, onu her yönüyle seviyorum...